Panaït Istrati

gelecek, geçmişten alır özünü; onun için geçmişe saygı göstermesi gerekir. Varlığını ona borçludur çünkü.

Yoksul insanlar, Tanrıya karşı zenginlerden daha çok günah işlerler. Böyle öfkeli zamanlarda ağzından çıkan bütün sözlerl öbür dünyada hesaba katılacak olsa yandı demektir!

dünyamızın neresinde hayır kaldı ki?

Yaşam, mutlu için de, mutsuz için de güzeldir!

İtsiz köyde sopasız dolaşılır!”

aklı başında insanlara zaten az rastlanır.

anlamıyor musun! Artık yaşamak istemiyorum... Hiçbir şey değilim ben artık; kovuldum, ihanete uğradım, işsizim, kimsesizim, umutsuzum. Ölmek en hayırlısı!

- Ben de o fikirdeyim, ama bil ki insanın iyisi çeliğin iyisi gibidir: Çabuk kırılır. Yaşam onların derilerini yüzer alır. Tanrının onları da öteki insanlar gibi türlü belâlarıyla karşı karşıya bırakması hatadır.

Asıl felâket insana dışarıdan gelmez, kendi içinden gelir. Hem sonsuz yaşama kavuşmak için bu dünyanın boş gösterişlerine kapılmamalı insan!

Akıntıya kürek çekilmez; kader sizi çevirmen yapmak niyetindeyse doktor olmak için çırpınmanız boşunadır.