Mehmet Lütfi Arslan

İyi ya da kötü kendi kendisine şahit olmayı başaran tatmin vadisine adım atmış demektir. Bu fıtri bir ihtiyaçtır. Her doğan “ben” demek ister, çünkü beşerde benlik esastır. Bize o benliği veren “sen” diye hitap ettiği günden bu yana bu böyledir; biz kendimizi ancak “ben” diyerek bilir, “ben” diyerek bir yere yerleştirebiliriz.

Adam olmak, adam bulmak, imanı, Kitabı ve mukaddesatı heyecanla yaşamak ve aşkla temsil etmektir. Sen tarihin akışını değiştirmek, satranç tahtasındaki manevrayı engellemek ya da kahraman olmak için canını feda etmedin. Senin hesabın elindekini, istediğin zaman, en lazım olana yere sarf edebilme endişesinden kaynaklanan bir hesaptı. Bugün “tek başıma ne yapabilirim, ortam, şartlar, toplum, eş, dostlar, aile…” diyerek atamadıkları adımların mazeretini arayanlar senin hesapsız hesaplığını örnek alsınlar. Ve şunu bilsinler ki öncelikle sorulacakları kendi öz nefisleri ve kendi öz seçimleridir. Senin gibi olmak isteyenler cephelerden cephe beğensinler.

Rüyası ve derdi tamamdır, şimdi sıra projesinde…