Cenk Kayakuş

Ölüm, riski seven herkes için kapının arkasında bekler.”

şey gelip geçiyordu ve eşyalar da insanlar gibi çürüyordu. Zaman, dünya üzerinde oynayacak rolümüz kalmadığında, önemsizliğimizi başımıza kakarak her birimizi sahneden öylece siliyordu. Toprağın içinden bir filiz gibi yükseliyor, havayla kısa bir süre temas ediyor, ardından da öylece toprağa karışıyorduk. Yaşattığımız her şey gelecek nesillere bıraktığımız büyük bir aldatmac

Artık yaşamının tek gerçek efendisiydi ve birinin daha hayatına müdahale ederek ona ne yapması gerektiğini söylemesine tahammülü yoktu. Bayraklardan, dogmalardan, milliyet- çilikten, radikal dincilikten veya insanların herhangi bir görüşe körü körüne inanmalarını sağlayan her şeyden nefret ediyordu.

Eğer bütün bu olan biten içinde tek bir doğru olsaydı, sağlıklı düşünebilen her insan er ya da geç onu seçerdi. Ancak yüzyıllar boyunca insanların sahip olduğu görüş farklılıkları hiçbir zaman ortadan kalkmamıştı. Çünkü toplumsal yaşamda insanların menfaatleri birbirinden oldukça farklıydı ve herkes kendi çıkarlarına göre hareket ediyordu.

Parmağındaki yüzük ise parlaklığını yitirmiş olduğu için uzun süredir evli olduğunu anladı Hakan. Evlilikler de bu yüzük gibiydi. Hepsi de bir süre sonra parlaklıklarını yitiriyorlardı.

Söz konusu siyaset olduğunda sıradan insanların yaşamı sadece bir istatistiktir.”

Belki de paramı sokağa atmış olurum ama umut etmiyorum. Umut işi şansa bıraktığımız ve savaşmaktan vazgeçtiğimiz zaman tutunduğumuz bir dal gibi geliyor bana...”

Asch, insanların özellikle demokratik sistemlerde bütün dengeyi değiştirecek kadar önemli bir kısmının, kendi başınayken doğru olduğuna inandığı şeyi, yanlışta ısrar eden bir grubun içinde açıktan söyleyemediğini belirlemişti aslında.”

Victor Hugo’nun bir sözü vardır Ivonne; bir insanı yetiştirmek istiyorsanız işe büyükannesi ile büyükbabasından başlamalısınız.”

Hakikaten öyle bir yerde yaşıyoruz ki kimi zaman gerçekliğin kendisi bile çok gerçek dışı kalıyor.”