Elif Telkeş

Boş evlere selâm: Enes -radıyallâhu anh- şöyle anlatır;

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- bana:

“Yavrucuğum! Kendi ailenin yanına girdiğinde onlara selâm ver ki sana ve ev halkına bereket olsun.” buyurdu.

4. Açıktan günah işleyene selâm vermek uygun değildir. Günahın aleni işlendiği durumlarda selâm verilmez. Yoksa günahkâra selâm verilmemesi gibi bir durum söz konusu değildir.

Mesela; içki içene o anda selâm verilmez; ama bu kişiye daha sonra selâm verilebilir. Günah, günahkâra yüklenmemeli, bilakis günahkâra yardım edilmelidir.

Bir defâsında da ihtiyar kadının birisi Peygamberimiz’e gelerek:

– Yâ Rasûlallâh! Cennete girmem için Allah’a dua et! der. Efendimiz -aleyhisselatü vesselâm- ise:

“–Cennete yaşlı kadınlar giremez!” diye mukâbelede bulunur.

Verilen cevabın nüktesini anlayamayan kadıncağız üzülür ve ağlamaya başlar. Bunun üzerine Âlemlere Rahmet Efendimiz durumu ona şöyle açıklar:

“–Yaşlı kadınlar cennete o hâlleriyle değil, genç ve güzel olarak girerler. Zîra Allah Teâlâ Kur’ân-ı Kerîm’de; “Biz (cennete giren kadınları) defterleri sağdan verilenler için yeniden yaratmışızdır; onları eşlerine düşkün ve yaşıt bâkireler kılmışızdır.” (el-Vâkıa,35-38) buyuruyor.” (Tirmizî, Şemâil, s. 91-92)

Timur, bir gün Nasreddin Hoca’ya sorar; “Hoca, bu file konuşma öğretebilir misin?”

Hoca biraz düşünür, sonra, “Öğretirim ama şartlarım var” der. “Şart­­la­rın nedir, Hoca?” diye sormuş, Timur…

“Evvelâ, bunun için, beş yıl süre isterim.” “Başka?” “Sonra, bu beş yıl boyunca benim ve filin bütün masraflarının karşılanmasını isterim.” Timur; “Ama Hoca, şunu bil ki, beş yılın sonunda konuşturamazsan, kelleni alırım… Bu da benim şartım.” der. Timur ile Nasrettin hoca anlaşırlar. “Hoca, fili alıp, Timur’un yanından ayrılır.… O ana kadar, sesini çıkarmadan olup biteni seyreden Nasrettin hoca’nın arkadaşı, daha fazla dayanamayıp; “Sen ne yaptın, Hoca? Fil hiç konuşabilir mi?” der. Nasreddin Hoca, “Sus..Sesini çıkarma. Ben de biliyorum ama, beş seneye kadar kim öle kim kala? Ya fil ölür, ya Timur ölür, ya da ben ölürüm.” der.

“Biriniz esneyeceği zaman gücü nispetinde onu gidermeye çalışsın. (Ağzını açarak hâh demesin) Çünkü bir kimse esnediğinde şeytan ona güler.” (Buhâri, Edeb, 125)

Esnemek şeytandandır. Binaenaleyh sizden herhangi biriniz esneyeceği zaman gücü yettiği kadar onu tutsun.” (Müslim, Zühd, 56)

“Sizden biriniz aksırdığı zaman, “elhamdülillah” desin. Kardeşi veya arkadaşı da ona, “yerhamükellah” (Allah sana merhamet etsin!) diye mukâbelede bulunsun.

Nebi- -sallâllâhu aleyhi ve sellem-‘in yanında iki kişi aksırdı. Efendimiz onlardan birine “yerhamükellah” dedi, diğerine ise demedi. Kendisine yerhamükellah duası yapılmayan kişi: “–Ya Rasûlallah! Filan kimse aksırdı, ona “yerhamükellah” dediniz; ben aksırdım, benim için bunu söylemediniz!” deyince Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-: “–O kişi “Elhamdülillâh” dedi, sen ise demedin!” buyurdular. (Buhâri, Edeb, 127)

“Rabbim! Sen’in isminle yatağıma yattım, yine Sen’in isminle yatağımdan kalkarım. Eğer uykuda canımı alacaksan, bana merhamet edip bağışla! Şayet hayatta bırakacaksan, iyi kullarını muhafaza ettiğin gibi beni de fenalıklardan koru!” (

Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“Bir Müslümanın diğer Müslüman üzerindeki hakkı beştir. Se­lâmını almak, davetine icâbet etmek, cenazesini teşyi etmek, hastalandığında ziyaretine gitmek, aksırıp “elhamdülillah” dediğinde “yerhamukellah” diyerek dua etmek.” (İbn-i Mace, Cenâiz, 1) buyurarak bunu Müslümanın temel vazifelerinden biri saymıştır.

Birgün, Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdular:

“Kalbinde hardal tanesi kadar îmân olan hiçbir kimse cehenneme girmez. Kalbinde hardal tanesi kadar kibir bulunan hiçbir kimse de cennete giremez.” (Müslim, Îmân, 148-149)