Ne bir güneşim ısıtmaya, ne de yağmurum

ıslatmaya, yetmiyor, benzemiyorum

ne kendime ne başkasına.

Bana ne yaptığını bilmiyordum, bildiğim tek şey,

aşk yalnızca onun sularında yetişiyordu ve ben

yavaş yavaş bırakıyordum kendimi

bir mürekkep damlası gibi… karşı koymadan,

sonsuzluğa dağılır gibi.

Sana taştı yine içim… kah cebine sığmayan

bir avuç yemiş, kah zabdedilemeyen bir deliyim.

Neden böylesine zor her estiğinde

gelivermek dibine dizlerinin? Neden daha çok,

sen uzakken sana sarılmak isteğim?

Diyorsun ki “düşününce hem yanındayım hem değil,

aramızdaki uzun yollar, uzaklığımız gerçek değil”,

yetinmiyor gönlüm değmeyince yüzüme saçının bir tek teli…

ben dalını taşıyamayan ağaç, ben kıvrım kıvrım yol,

ben iki adımlık kasaba.

Haluk Gürel, Radyo Mydonose’da 1998’den beri yapmakta olduğu programlarında okuduğu ‘Ezberimdeki Sözler’ini okuyucu ile buluşturmaya ikinci kitabı ‘Aşksa Değer’ ile devam ediyor.

Yaşamın kaynağına, kalbe yapılan, hayalle gerçek arasında geçen bir yolculuk…

Haluk Gürel

Kitaplar