Mehmed Paksu

Mısır kralı Firavun

, Allah sana böyle bir özellik vermiş. Çalışkansın, gayretlisin, istediğini elde edebilen bir yapın var. Ömrünü, hayatını, bütün zamanını sadece dünya için harcama. Önünde sonsuz bir gelecek var. Ahiret ticaretini ihmal etme. Gerçek servet olan Allah’a kul olmaya çalış.

Melekler nurdan yaratılmış, İblis de ateşten yaratılmıştır.

Hz. Musa’nın (a.s.) asasını yere vurarak fışkırttığı suyu, insanlar sondaj aletleriyle çıkardılar; ancak kuru bir ağaçla bunu yapmayı henüz başaramadılar. Başarmaları da mümkün değildir.

Hz. Nuh’un (a.s.) gemisi bir kudret mucizesidir. Bilindiği üzere, Cenâb-ı Hak, Hz. Nuh’u (a.s.) puta tapan bir kavme Peygamber olarak gönderdi.

Cenâb-ı Hak, kullarının işledikleri günahları birken bin yazması, yaptıkları iyilikleri aynen yazması veya hiç yazmaması O’nun adaletine ters düşmez. Çünkü iyiliğin bütün sebep ve imkânlarını hazırlayan Rabbimizdir. Kötülüğün bütün şartlarının hazırlanmasında sebep olan ve işleyen ise nefsimizdir. Böyle olduğu hâlde Yüce Allah, işlenen bir günahı bir yazar, yapılan bir iyiliği on, bazen yetmiş, bazen yedi yüz, bazen de yedi bin yazar.”

Beni yaratan, bana doğru yolu gösteren Odur.
“Beni yediren ve içiren Odur.
“Hastalandığımda bana şifa veren Odur.
“Beni öldürüp sonra diriltecek olan Odur.
“Hesap gününde hatalarımı bağışlayacağını umduğum da Odur.
“Ya Rabbi, bana ilim ve hikmet ver ve beni sâlih kullarının arasına kat.
“Arkamda hayırla yad edilmeyi bana nasip et.
“Beni nimetlerinle dolu cennetin vârislerinden kıl.
“Babamı da bağışla, çünkü o yolunu şaşırmışlardandır.
“Herkesin diriltildiği günde beni mahcup etme.
“O gün ki, kimseye ne mal fayda verir, ne de evlat.”[4]

gökten de bir su indirdi ki, onunla sizin için rızık olarak meyvelerden bitirdi

Bunun için de, istekleri anında yerine getirilmiştir. Yunus’un “Bir sinek bir kartalı kaldırdı vurdu yere” misalinde olduğu gibi, gün olmuş, dünya hâkimi Firavun, orduları ve dünyalığı ile birlikte Kızıldeniz’in sularına gömülmüştür.
* * *

‘(1) Hastalanırsa ziyaret etmen, (2) ölürse cenazesine katılman, (3) senden borç isterse vermen, (4) çıplaksa örtmen (giyeceği yoksa giydirmen), (5) hayırlı bir işi varsa tebrik etmen, (6) başına bir bela gelmişse teselli etmen, (7) binanı onunkinden yüksek yaparak rüzgârını kesmemen, (8) kendisine bir miktar vermedikçe tenceredeki yemeğin kokusuyla ona eziyet etmemen.’”[