‘Otel Gören Defterler’ Nuri Pakdil'in salt ‘otel’ serüvenini anlattığı kitaplar değil. O, hangi mekânda olursa olsun, zihinsel üretimi, bilinçsel duruşu, mekan ve zaman ötesi bir evrenselliğe odaklıdır.
Elbette mekana ve zamana ilişkin gözlemleri, algıları, duyguları, düşleri, yazıyı yaşamla örtüştüren enstanteneler olarak yazıda yer alır; ama orada durmaz. Bir hesaplaşma olarak, muhalif bir duruş olarak sorgular, sorgulatır ve okuru da bu sorgunun içinde yer almaya zorlar. / Deniz Sıla
Nuri Pakdil’in ‘Otel Gören Defterler’ dizisinin her kitabı titizlikle, üstü üste özümsenerek okunmayı gerektiriyor. Bu denemelerin bir özelliği de, özümsenmiş bir yaşamöyküsü, otobiyografik bir eser oluşudur.
‘Otel Gören Defterler’ dikkatle okunduğunda, adım adım Üstat’ın neler yaptığı, nasıl yaşadığı, dünyayı nasıl gözlemlediği, öfkelendiği görülüyor. Nuri Pakdil’in bu eserlerinde, hem öyküsel bir tat, hem deneme tadı, hem de bir ruhun öyküsü okunabiliyor. / Ali Haydar Haksal
