Fransız Teğmenin Kadını

yapmış, bu biçimler aracılığıyla yirminci yüzyıl sanatını ve toplumunu yorumlamıştır.

Çok sayıda insanı, daha onlara yürümeyi öğretmeden koşturmakla mutlu edemezsiniz.”

Hepimiz gerçek gerçeklikten kaçarız. Bu Homo sapiens’in temel tanımıdır.

“Başkalarının sevgisini kazanabilen hiç kimse... çaresiz sayılmaz.”

Dünyanın bir makine değil, bir organizma olduğunu biliriz. Akıllıca yaratılmış bir dünyanın onu yaratandan bağımsız olması gerektiğini de biliriz; planlanmış bir dünya (planlandığını iyice açık eden bir dünya) ölü bir dünyadır. Karakterlerimiz ve olaylarımız ancak bize karşı çıkmaya başladıklarında canlanır.

Ama ne yazık ki ona öğretilenler kendi kendine öğrendiklerini büyük ölçüde hasara uğrattı. Üzerine bir hanımefendi cilası çekip onu bir kast toplumunun kurbanı haline getirdi. Onu kendi sınıfından zorla çıkaran babası, bir üst-sınıfa itme gücünden yoksundu. İçinden çıktığı sınıfın erkekleri için evlenilemeyecek kadar seçkin görünür olmuş, içine girmeye niyetlendiği sınıfın erkekleri içinse çok basit kalmıştı.

“Jane Austen’in İkna romanında Louisa Musgrove’u düşürttüğü basamaklar bunlar işte.