Huquq felsefesi

İdrakın ilkin vəzifəsi faktların içərisindən xüsusi “mən”i ayırmağın zəruriliyindən ibarətdir. Özünü ona (faktlara) qarşı qoymaq və bununla da “dəyəri” gerçəklikdən ayırmaq zəruriyyətidir.

Vicdana malik olmamaq ən Alinin və ən Rəzilin əlamətidir, belə ki, o, Allahda sona çatır və heyvanda susur –

nizamlı qarşılıqlı əlaqələr yoxdur.

Bütün mövcud olanlar-xeyirdir”

İnamda biz dualizmdən çıxış etməliyik. Təfəkkürdə biz bunu edə bilmirik. Bu həqiqətən də belədir: Biz dualistlərik. Vahid monist Allahdır... Biz hamımız Allahın əllərindən tutmuşuq. Bu Şeytana qalib gəlmək deməkdir. Şərin çarlığı və Əjdaha mənə heç bir münasibətdə deyildirlər. Ancaq Allah mövcuddur. Son nəticədə metamorfoza, tam fərəh.

Heç bir mövcudluq varlığına malik deyil, çünki onların varlığı Allahın mövcudluğundan asılıdır

Allahdan başqa, hər bir şey özünün əksinə malikdir (Persiya mütəfəkkiri).

İnsan dünya problemlərini həll etmək üçün deyil,
dərk edilə bilən sərhədlərdə bir daha ona ancaq yanaşmaq üçün yaranıb.

Din insanların oraya gəlib və heç bir vaxt oranı tərk etməyəcəkləri monastır deyildir, zəvvarın öz əl ağacı ilə qısa dua zamanı divarına söykədiyi kiçik kilsədir.

“Hər şeyin onun üçün eyni dəyər kəsb etdiyi şəxs elə bir arzu olunan vəziyyətə çatır ki, bu zaman əbədiyyətə nüfuz etmək mümkün olur”