Hacı Bayram Veli

Peki, ondan sonra ne oldu?

— Hacı Bayram Veli Ankara’ya dönmüş. Şeyhinin tavsiyesi üzerine çiftçilikle uğraşmaya, helalinden kazanç elde ederek geçimini sağlamaya başlamış. Biliyorsunuz en helal kazanç, el emeği ile geçinmektir. Hacı Bayram Veli sadece geçimi ile uğraşmamış, insanları iyiliğe, Hak yoluna davet etmiş. Ankara dışında bu günkü Ulus civarında bir tepe üzerinde kurduğu tekkesinde ziyaretine gelenlere sohbet yapmış. Onlara güzel ahlakı, cömertliği, tevazuu ile örnek olarak, doğru yolu göstermiş.

Kerâmeti ortaya çıkan Somuncu Baba, bir daha ekmek yapmamış, ve şöhretten kaçınmak için gizlice Bursa’dan ayrılmış. Hacı Bayram Veli birlikte üç yıl yolculuk yapmışlar. Şam’a, Medine ve Mekke’ye gitmişler. Hac vazifelerini yapmışlar.

Çok ilginç, biz de kurban bayramında onu ziyarete gidiyoruz.

— Evet… Somuncu Baba bu samimi insanı müritliğe kabul etmiş. Bayram günü geldiği için de, bu yeni talebesinin lakabını Bayram koymuş. Daha sonra şeyhi ile hacca da gidince adı “Hacı Bayram” olarak meşhur olmuş. Kayseri’de birkaç yıl şeyhi ile kalmışlar.

onu davet etmiş. Nûman hazırlıklarını tamamlayıp yola çıkmış. Kurban bayramında şeyh efendinin huzuruna kavuşmuş.

bildirmiş. Somuncu Baba, Nûman’a haber göndererek

Zeynep sordu:

— Gönül doktoru ne demek, dayı?

— Biz bedenimiz hastalandığında bildiğimiz doktora gideriz. Ama iç dünyamız, yani kalbimiz hastalandığında o doktorlar bunu çözemez. İllaki bir Allah dostu bulmak gerek. Onlara genelde şeyh veya mürşid denir. Hacı Bayram Veli de bir şeyhin terbiyesine girmek istiyormuş. Bu kaygı ile günler birbirini kovalamış. Sonunda Allah Teâlâ onun durumunu Kayseri’de yaşayan “Somuncu Baba” diye meşhur, Şeyh Ebû Hâmidüddin Aksarâyî adındaki bir sevgili kuluna bildirmiş.

e’ye hoca olmuş. Fakat içinde sürekli bir boşluk hissetmiş.

— Bir hoca neden böyle bir şey hisseder ki?

— Çünkü insan çok bilgiye sahip olabilir. Ama onları uygulayamadıktan sonra, bu bilgiler bir yük olmaya başlar. Tarihte nice hoca bu sıkıntıyı yaşamış. Sadece bilgi sahibi olmak onları mutlu etmemiş. Numan da bundan kurtuluş yolunun, bir gönül doktoruna müracaat etmek olduğunu düşünmüş.

Sonunda Ankara’da Melîke Hâtun’un yaptırdığı Kara Medrese’ye hoca olmuş.

Bildiğim kadarıyla 14. yüzyılda. Asıl adı Numan imiş. 1350 yılında Ankara’nın Solfasıl köyünde doğmuş. Babasının adı Koyunluca Ahmet imiş. Annesi ona hamile iken, Açça deresinde çamaşır yıkamaya gitmiş. O sırada köyü eşkıyalar basmış. Kötü niyetli eşkıyalar ona doğru gelmeye başlayınca, çok korkmuş. Ayağa kalkıp kaçmaya başlamış. Eşkıyalar tam onu yakalayacakları sırada; “O hâtuna dokunmayın! O bir velî anasıdır!” diye bir ses duymuşlar.

“Allah Teâlâ’ya isyân yolunda, hiçbir kimseye yardım etmeyiniz.”

“Küçük çocukları seviniz, başlarını okşayınız. Onları sevindiriniz. Böylece Peygamber efendimizin emrini yerine getirmiş olursunuz.”

“Ayıp ve kusurlarını gördüğünüz arkadaşlarınızın, komşularınızın, bu durumlarını başkalarına anlatmayınız. Çünkü bu size emânettir. Emâneti korumamak ise, çirkin bir harekettir.”

“Âlim ve velîlerin kabirlerini ziyâret ediniz. Çünkü o büyükler, kendilerini ziyâret edenlere şefâat ederler.”