Bir varmış, bir yokmuş, Allah'ın kulu çokmuş. Günler sevgi, neşe ile geçip gidiyormuş. Ülkenin birinde çokm cömert, yardımsever, herkese iyilik yapan, yumuşak huylu, kimseyi incitmeyen bir padişah varmış. Bu padişahın ülkesinde aç açık kimse yokmuş. Herkes halinden memnunmuş. Padişah zaman zaman halkının içine karışır, onların derdini dinler, durumlarını öğrenmeye çalışırmış…
