Bir Dumandı Sevmek
Savrulurduk bir yerlere.
Üşüyen gözyaşları keskin yüreğimde.
Sen ve ben, kül tablasında duman içinde.
Küsme, içimde yalnızlık birikmişse.
Aldanma sen,
Halim kör bir noktaysa.
Ölüm ve yaşamı vermişsem sana,
Bir an olsun düşün.
Düşün ki, uçuşsun aşk.
Anımsa ki, duvarı yıksın hasret.
Yaşam bu, elbet insanlar gelir geçer.
Bir yerlerde şarkıyız.
Bir isimde, ana ve babayız.
Belki de Tanrı’da,
Eskimeyen hakikatiz.
Üzülme sevmek.
Ben sonsuz kere yazmaktan yana.
Yıkılmaz bir güçtür, sevişmek.
Sohbetin derinliği.
Ucu bucağı olmayanın rengi.
Tut intiharımı sevmek.
Ne olursa olsun,
Yarından sana doğru emeklemek.
Bir hatırım varsa öp beni dudağımdan.
Bir yeryüzü varsa,
Salla kendini,
Yıkıldığın son limandan.
Elbet gülümsediğimiz çocukluktan.
Gün gelir; kötünün ötesine geçtikçe,
İyimser bir sofra içeriz.
An gelir pişirdiğimiz aşktan,
Ölümsüz bir nefes çekeriz.
