Modern genetiğin babası olarak bilinen Gregor Mendel, bitki hibridizasyonundaki deneyler üzerine araştırmalarını sunmuş ve 1865 yılında kalıtım kurallarını ortaya çıkarmıştır. 1953 yılında genetik kalıtım molekülü olan DNA yapısı keşfedilmiş ve 2000 yılında “tüm çağların en özel günü” ifadesi ile İnsan Genom Projesinin ilk ayağının tamamlanması dünyaya ilan ediliyor. Bu büyük çalışmalar sonucunda genetik alanında çalışmalar tüm hızlı temposuyla klinik tıp, halk sağlığı ve tıbbi araştırmalar alanında önemli uygulamalara sahip olmuştur. Tıbbi genetik alanında önemli gelişmelerden birisi de bireysel tıp alanındaki yeni ve kişiye özel tedavi yöntemleri olmuştur.
“Bireysel Tıp” terimi ilk olarak 1800’lerin sonunda Kanada’lı Hekim Sir William Osler tarafından “bireyler arasındaki dev çeşitlilik” notu ile literatüre kazandırılmış ve daha sonra tedavi süreçlerinin yönetilmesi amacıyla hastanın klinik değerlendirilmesi ve aile geçmişi araştırmalarına bireysel genetik bilginin dahil edilmesi ile gelişim göstermiştir. “Bireysel Tıp” alanında en çok çalışılan uygulama araştırmaları arasında; ortak hastalıkların genetik temelinin tespit edilmesi, genlerin çevre ile nasıl bir etkileşim göstererek insan hastalıklarına neden oldukları ve sonrasında daha etkili bir ilaç tedavisi geliştirmek amacıyla farmakogenetik belirteçlerin kullanılmaları sayılabilir. Tüm bu araştırmalar içerisinde ilaç yanıtı değişkenliğindeki farmakogenetik varyantların klinik olarak test edilmesi özellikle son on yılda büyük bir ivme ve ilerleme kaydederek farmakogenetik çalışmaların bireysel tıp alanında en aktif araştırmalar haline gelmesini sağlamıştır. Dergimizin bu sayısında derleme makalemizin konusu genetik faktörlerin ilaç metabolizmasına etkisidir.
