Ilber_Ortayli_-_Bir_Omur_Nasil_Yasanir

Sinemada İtalyanlar, müzikte Almanlar, romanda Ruslar, şiirde İranlılar en yükseğe çıkmıştır. Zor yakalanacak, uçanca bir ihtişama sahip Fransız edebiyatı da bir başka büyüklüktür.

. Potemkin Zırhlısı - Sergey Eisenstein (1925) l.AleksandrNevsky- Sergey Eisenstein (1938)

3. Bir Kuşak - Andrzej Wajda (1955)

4. Wesele - Andrzej Wajda (1957)

5. Küller ve Elmaslar - Andrzej Wajda (1958)

6. Vaatler Ülkesi - Andrzej Wajda (1975)

7. V/aterloo - Sergey Bondarçuk (1970)

8. Dünyayı Sarsan On Gün - Sergey Bondarçuk (1983)

9. Constans - Krzysztof Zanussi (1980)

10. Macarlar - Zoltan Fabri (1978)

11. Mephısto - Istvan Szabo (1981)

12. Albay Redl - Istvan Szabo (1985)

13. Taraf Tutmak - Istvan Szabo (2001)

14. Teorema - Pier Paolo Pasolini (1968)

15. Dekameronün Aşk Öyküleri - Pier Paolo Pasolini (1971)

16. Roma - Federico Fellini (1972)

17. Satyricon - Federico Fellini (1969)

18. Leopar - Luchino Visconti (1963)

19. Lanetliler - Luchino Visconti (1969)

20. Venedik’te Ölüm - Luchino Visconti (1971)

21. Roma, Açık Şehir - Roberto Rossellini (1945)

22. İtalya'ya Yolculuk - Roberto Rossellini (1954)

23. Bisiklet Hırsızları - Vittorio de Sica (1948)

24. Umberto D. - Vittorica de Sica (1952)

25. Lili Marleen - Rainer Werner Fassbinder (1981)

Yalnız kalamayan insanın düşünce ve gözleme kabiliyeti yarım oluyor. Bu yüzden ben insanlara yalnız kalmayı öğrenmelerini öneriyorum. Yalnız kalmayı bilmek iyidir, önemlidir;

Maalesef Türklerin böyle bir kabiliyeti yoktur.

Türkler, yalnız olmamanın getirdiği garantiye yani tehlikeden uzak yaşamanın konforuna güvenir ama bu da yaratıcılığı öldürür.

Maalesef biz Türklerin böyle bir kabiliyeti yok, bu yüzpek çıkmıyor. Aptal olduğumuz için mi? Estağfurullah. Ama şu var; Türk yalnız kalamaz, milletimizde böyle bir huy yoktur. Beraber ders çalışır, beraber yazı yazar, beraber gezmeye gider, beraber aylaklık eder. Türkler sinemaya bile tek gitmez; yalnız kalmayı bilmez, sevmez. Yalnız olmamanın getirdiği garantiye, yani tehlikeden uzak yaşamanın konforuna güvenir. Ama işte bu garanti de yaratıcılığı sakatlar, iş çıkarma kabiliyetini azaltır.