Beklemek sıkıcıdır…
«Bir gün mutlaka gelecek!» umuduyla annenizi veya babanızı yıllarca beklediniz mi? Oysa biz bekledik! Yetiştirme yurduna terk edilen kardeşlerim ve ben, her an, anne ve babamızın kapıdan girip bizleri evimize götürmesini bekledik. Zorlu bir süreç… Yalnızlık girdabında atılan kulaçlar… Ufukta liman özlemi…
Peki, yetiştirme yurduna terk edilmiş çocuklarla kardeş gibi bir arada büyüyüp, sonrasında yapayalnız kalmanın ne demek olduğunu bilir misiniz?
Bir düşünün…
Yalnızlık, insana hep kızdığı anne ve babasını buldurabilir. Evet, belki de hiçbir terk edilmiş çocuğun yapmayacağı bir şeyi yaptım. Annemi ve babamı buldum. Üstelik onlara “Beni neden terk ettiniz?” sorusunu sormadım. Yetiştirilmiş Hayatlar, yetiştirme yurdunda yaşamış çocukların gerçek hikâyesini anlatıyor…
