Nâzım Hikmet bir şiirinde, devrimci bir şair olmanın güven ve inancıyla, kavgaya, kendisinden önce şiirlerini sürer: «Türkülerimiz Ön safta en önde saldırmalıdır düşmana Bizden önce boyanmalıdır Türkülerimizin yüzü kana…"
Şiiri devrimciliğinden sonra gelen Namık Tarancı'nın yüzü, türkülerinden önce gördü kanı. Ama şimdi bütün kardeşlerinin bilincinde yaşayacak olan şarkıları, bıraktıkları boşlukta onun adına yürümeye devam ediyor ve inançlarının gerçekleştiğini, güneşin kansız, kavgasız bir yeryüzüne doğduğunu mutlaka görecekler.
