Yaşamlar yaşıyoruz,
Bize aitmiş gibi duran ama aslında bize ait olmayan yaşamlar…
Ya benzemek istiyoruz ya da benzetmek…
Ne kendimizi,
Ne de kendimizin dışındakini;
Olduğu gibi kabul etmiyoruz…
Tüketiyoruz,
Bize ait olan ne varsa bir bir tüketiyoruz…
Bir yaşam var yaşadığımız; soluklarımızı içinde aldığımız…
Bir de yaşam var hayallerimizde…
Hayal ile gerçek arasında gidip gelirken yaşam bir solukta akıp gidiyor…
Ben, mutlu olmalıyım dedikçe mutluluk hepimizden usulca uzaklaşıyor;
Ben,
Sen,
O, birlikte mutlu olmaya çalışmadıkça mutsuzluklar çığ gibi büyümeye; zaman ise akıp gitmeye devam edecek…
Biz, mutlu olmalıyız…
Bizi mutlu edecek olan; farklılıklarımız, düşüncelerimiz, hayallerimiz, inançlarımız, kültürlerimiz, dillerimiz, samimiyetimiz, hoşgörümüz…
Düşünce özgür bırakıldıkça olgunlaşacak insan…
Ve, daha yaşanılır olacak yaşam…
