Gül'ün Gülleri

Önce en yakınlarına tebliğ edip, onları uyaran Kâinatın Efendisi, şimdi de Safa tepesine çıkmıştı.

Efendimiz, bir daha davet etti yakın akrabalarını. Yine ziyafet verdi onlara. Fakat bu sefer konuşma fırsatı buldu

henüz 12-13 yaşlarında olan Ali atıldı.

– Ey Allah’ın Rasûlü! Sana ben inanır ve yardımcı olurum!

Üstelik amcası Ebû Leheb kalkıp kötü kötü konuşarak havayı bulandırmıştı. Böylesine nazik bir

Zeyneb ziyadesiyle memnun oldu. Oluyordu galiba, kocası da

Düşünceler iklimine yelken açan Zeyneb, kapı açılınca kendine geldi. Kocası dönmüştü. Heyecanlı bir şekilde atıldı adam.

– Kâbe’nin yanında babanla karşılaştım Zeyneb. Beni de İslâm’a davet etti, diyerek sustu. Başını eğip, köşedeki mindere suçlu çocuklar gibi çömeldi

Babasının Peygamber olarak görevlendirilmesini

Hz. Zeyneb, anne kucağında, baba ocağında gördüğü eşler arasındaki sevgi, saygı ve uyum halini kendi hayatına öyle güzel tatbik ediyordu ki, âdeta o da bir Hz. Hatice olmuştu.

Efendisine

Ebu’l-Âs’ı avluda karşıladı Zeyneb,

Dört kız, dört demet gül gibi açmıştı. Dört eşsiz gül... Peygamber gülleri... Nübüvvet bahçesinin gonca gülleri...

Hz. Hatice Müslüman olunca, kızları da hiç tereddüt etmeden

Daha 4-5 yaşlarındaydı Fâtımacık! Sevecen, cana yakın, şen şakraktı. En büyük özelliği, babalarına çok benzemesiydi onun. Fâtıma aynı soru ile ablalarını sıkıştırınca en büyük abla olan Zeyneb, endişeler endişesini dile getirdi

Kanatları kırılmış kelebek

En büyükleri Zeyneb idi. Abla olması nedeniyle onları teselli etmesi gerekiyordu

Ziyarete gelmişti Zeyneb

İffet ve ismet madeni büyük kadın, şefkat ve muhabbetin kaynağı, büyük bir incelikle istenileni yerine getirdi. Efendiler Efendisi’ni itina ile yatırıp üstünü örttü. Bu arada sevgi ve muhabbetin zirveleştiği bir ses tonu ile mukabele etti

ayrılmıştı. Rukiye ile Ümmü Gülsüm de, nişanlı idiler. Fâtıma henüz

ve kız kardeşlerini ziyarete gelmişti. Zira evlenmiş, baba evinden

Babasının sık sık inzivaya çekildiği günlerin birinde Zeyneb, annesi