«Saygıdeğer beyefendi. Benim ruhum bunalımlar içinde. Benim küçülmemi tam anlamıyla gördünüz işte! Tabii şimdi gece… Karanlıkta bazı şeyler belli olmaz. Ama ya yarın! Sabah… Sabah karşılaşacağımızı pek sanmam ama yine de bundan korktuğumu sanmayın sakın. Zaten bu ben değilim.. Voznenski Köprüsü'nde duran arkadaş… Gerçekten o! Bu, onun karısıdır. Evet, kadınla ilgili.. İnan olsun o! Mutluluğu tatmamış bir adam. Çok iyi dostum olur kendisi…»
