Erelvanlı, incelikli yerinden yakalamış insanın yapısını. Biraz alaycı, biraz iğneleyici, biraz mizahi, çokça da sevecenlik taşıyan öykülerinin her birine, «Bu kez de neyi, nasıl sarmakta acaba?» duygusuyla başlatıyor okuru. Çoğunlukla toplumun alt katmanlarındaki kişilerin yer aldığı zengin ve renkli öykü dünyasını, şaşırtıcı bir gözlem gücüyle paylaşıyor. Sokağın yaşamlara özgün ve etkili katılımı, değişik tatlar soğurmanızı sağlıyor. Çoğu öyküde gerçekle gerçeküstünün ahenkli bütünleşmesi, fantastiğin gündelik yaşam içinde bunca yer tutması ise kitabın albenisini arttırıyor.
Boş sözler kullanmaktan kaçınan bir öykücü Semih Erelvanlı. Hiçbir sözü uzatmamış, tekrarlamamış. Öyküdeki anlatım yalınlığının nasıl bir duyarlılık, güzellik ve şiirli dil yaratma olanağı tanıdığının farkında. Kurguları özgün, dili sıcak.
Yeni biçimlerle nitelikli, ironik yaklaşım. Başarılı bir öykücüyü muştulayan ilk kitap!
-Ayla Kutlu—
(Tanıtım Bülteninden)
Kusursuz çizginin nerde başlayıp nerde bittiğini artık göremiyordum.