Tanrı’nın kendisine ebedi barışı müjdelemek için indirdiği kitapları mızraklarının ucuna takarak onun adına can alan varlık… Şu saniyede dünyanın bir ucunda küçük bir çocuk, bir başkası yiyebileceğinden fazlasına sahip olmak istediği için açlıktan ölüyor. Bir Yahudi, bir Filistinli’yi Yahudi olarak doğmadığı için öldürüyor. Bir Müslüman, bir diğer Müslüman’ı kendisine yeterince benzemediği için öldürüyor. Yeryüzündeki diğer tüm canlılar; bitki, hayvan ve tabiatın ta kendisi, yetmiş yıllık ömrüne daha fazla zenginlik sığdırmaya çalışan insanın binlerce yıldır doyuramadığı açgözlülüğünün kurbanı oluyor. İnsan… Kendisine ezeli dost ve ebedi düşman… İnsan… Yüreğinde hem Tanrı’yı, hem de Şeytan’ı taşıyan…
Cem Yılmaz Budan, ikinci romanı ile yine edebiyatın gücünü, dilin sınırlarını zorlayarak okuruna geçmişi bugüne bağlayan bir köprü kuruyor; hem edebiyatın hem de işlediği konu itibariyle medeniyetin ortak noktalarına, evrensel değerlerine, sorgulayıcı bir yaklaşımla kendine özgü sanatını ortaya koyuyor.
