“Elbette, sevgilim. İnsan inanamıyor. Şu anda, ben de inanamıyorum. Nasıl da anlaşılmaz bir şey, değil mi? Düşünsene bir kere, senin yanında duran, senin işitebileceğin bir sesle konuşan ben, bir sene sonra toprağın altında olacağım, soğumuş, belki de çoktan çürümüş olacağım.”