Bir bahçıvan sabrıyla gül dikmek ve dikilen o gülün başında yılmadan, yorulmadan beklemektir “annelik sanatı”... Onu yağmurdan korumak… Doludan sakınmak... İlkbaharda budamak... Yaz sıcağında sulamak... Kışın “Solacak mı acaba?” diye endişe etmektir…