Size yarım bırakan bir şey anlatayım mı? Ya da bir şeyler anlatayım, yarım kalsın.

Zamanın birinde yüreği çok saf bir kız varmış. Sevgi nedir, aşk nedir çok iyi bilirmiş ve aşka büyük değer verirmiş. Lakin bir türlü aradığı aşkı bulamıyormuş. Bir gün bir ormana girmiş. Hiç tekin olmayan bir ormana… Bir çakalla karşılaşmış. Büyülenmiş. Kulübesine döndüğünde annesine anlatmış durumu. «Anne, ben bugün aşık oldum. Ormanda gezerken bir aslan gördüm. Tüyleri çok güzeldi.

İnsanı hakimiyeti altına alan keskin bakışları vardı. Hakimi olduğu ormanda bir tek bana yaklaştı, fark etti beni. Yanıma geldi ama hiç dokunmadı. Onu çok sevdim.» demiş.

Aradan bir hafta geçmiş. Saf kız özlemle tekrar ormana girmiş. Çakal da onu takip ediyormuş. Issız bir yerinde ormanın, kızı sıkıştırmış. Kızın haykırışına, yalvarmalarına aldırmadan, oracıkta kalbini yemiş ve yerine taş koymuş. Kimseye bir şey söyleyememiş kalpsiz kız. Ve o günden itibaren kendisine açılan tüm kalpleri çalmaya başlamış.

Bir gün tekrar ormana gitmiş. Bir aslanla karşılaşmış. Aslan gözlerini alamamış güzel kızdan. Kız fark etmiş ama dönüp bakmamış bile ve yürümeye devam etmiş. Aslan da uçurumun kenarına kadar takip etmiş kızı. Kız dönüp aslana bakmış ve kendini uçurumdan aşağı bırakmış. Aslan kızın peşinden atlamış hiç düşünmeden. Tam yere çakılacaklarken kız kanatlarını çıkarıp uçarak oradan uzaklaşmış.

Aslan son bir kez bakmış kıza. Gözlerinde biraz gözyaşı ve bolca hayal kırıklığı varmış.