Nicolas de Chamfort is een Franse dichter, journalist en moralist. Beginnend met enkele artikelen in de Journal encyclopedie en een samenwerking met de Vocabulaire français, maakte hij al vroeg naam door poëzieprijzen te winnen in de Académie, de Théâtre-Français een paar succesvolle komedies te bezorgen en te leven van verschillende literaire inspanningen. Voor de Revolutie was hij een van de meest gewaardeerde schrijvers in de Parijse salons, briljant en geestelijk, hij schreef toneelstukken. Hij werd in 1778 ingewijd in de vrijmetselarij en werd in 1781 verkozen tot voorzitter van de Franse Academie in 1781. Zijn carrière als letterkundige leidde hem naar de academie. Het beroemdste en meest gelezen werk van Chamfort werd in 1795 gepubliceerd door zijn vriend Pierre-Louis Ginguené: Maximes et pensées, caractères et anekdotes, ontleend aan de handgeschreven notities die hij had achtergelaten. Deze 100 citaten zijn bedoeld om toegang te geven tot zijn monumentale werk door middel van een selectie van zijn meest opvallende gedachten, in een voor iedereen toegankelijk formaat. Een citaat is meer dan een uittreksel van een toespraak, het kan een streling van de geest zijn, een samenvatting van een complexe gedachte, een stelregel, een opening naar een diepere reflectie.
