insanların yaptığı tek şey bu iki kere iki dört ederlerin peşine düşmek, okyanusları aşmak, hatta bu uğurda ölmeyi göze almaktır. Ama öte yandan aradığını bulacağı için de ödü patlar. Çünkü eğer aradığını bulacak olursa artık arayacak bir şeyi olmayacağını sezmektedir.

Örneğin bilinç iki kere ikiden çok daha yücedir. İki kere ikiden sonra artık yapacak, hatta öğrenecek şey kalmamıştır. Yapılabilecek tek şey, beş duyunuzu körleştirerek düşüncelere dalmaktır, başka bir şey değil. Gerçi bilinç de insanı aynı sonuca götürür, yani yapacak bir şeyiniz kalmaz.

İşte görüyorsunuz; eğer yağmur yağarken köşk yerine bir kümes görsem, ıslanmamak için belki hemen kümese girerim; ama hiçbir zaman beni yağmurdan korudu diye, minnet borcumu ödemek için kümese köşk gözüyle bakmam