duyduğu

pişman

“Yeşil... Baharda yeniden açan canlı yaprakların yeşilinden...”
“Özel bir yeşil, bunu kıskanan pek çok kişi olduğundan eminim. Saçların?”
“Kumral... Kısa, belki önleri biraz uzun, düz ve karışık.”
“Karışıklığı severim. Dudakların?”
“Kalın... Her yere benden önce gidecek kadar.”
“Kaç kişiyle öpüştün?”
“Bunun çizime katkısı ne?”
“Öpüşme sayısına göre bir şişkinlik vereceğim belki de; ressamlar sorgulanmaz.”
“Bilemiyorum, az.”
“Daha akıllı davranmalısın kötü çocuk, dudaklara yazık.”
“Öpmeye doyamayacağım bir kadınla karşılaşmadım.”
“Seni öpmeye doyamayacak kadınlar eminim seninle karşılaşmışlardır ama belli ki her biri aptal.”
“Sen akıllı mısındır?”
“Yüzün?”
“Yüzümde çiller var. Genelde güne