Ayşe Hümeyra Ökten

Dedem, babamla tanıştıkları zaman Edirnekapı Atik Ali Camii imamıydı. Kış Ramazanlarında gece kovadaki buzlu suyu kırıp abdest alır, sahurda hatim okurmuş. Anlatanlar “Parmaklarının ucuna kadar Müslüman, nur gibi bir zattı” derlerdi. O da erken yaşta vefat etti. Yerine dayım imam ol

Seyrindeyiz atıldığı sahilsiz enginin,
At meydanında ölen Ene’l-Hak şehidinin.

Oğlanlar Dergâhı’4 adı verilmiş. Ahali de böyle anmış. Günden güne cemaat artmış, başka tekkelerden cemaatler de gelince fitne harekete geçmiş. “Bu hoca şeriata uymayan sözler söylüyor; ‘Allah’ım’ diyor, “benim Allah’ım” manasını ifade eden bu sözü ‘Ben Allah’ım’ manasına saptırarak Allahlık iddia ediyor” demişler. Ardından idamına fetva çıkmış. O zaman son arzusu olarak; “Seni nereye defnedelim?” diye sormuşlar. “Başımı denize atın, nerede sahile vurursa, kabrimi oraya yapın” demiş. İnfaz yeri Yenikapı Atmeydanı’ymış. İnfaz edilmiş ve başı denize atılmış. Her zaman poyraz eserken o gün lodos esmiş, denizin akıntısı Marmara’dan Karadeniz’e doğru olmuş, başı da gelmiş Rumelihisarı’nda kayalıklara vurmuş. Şimdi Kayalıklar Mescidi’nde5 yatıyor. Bunu Yahya Kemal bir şiirinde de yazmıştı. En son beyti;