Jean Christophe Grange

Saat sabahın dokuzuydu.

Hâlâ ayakta duran Anais fotoğrafları bıraktı ve kahvesinden birkaç yudum aldı.

Ardından da dört adam paldır küldür odasına daldı.

Mathias onu gözlemliyordu.

14.30. Anais, Medoc yolunda ilerliyordu. Psikiyatrla yaptığı konuşma aklına geldi. Olabilecek en iyi son

karıştırdı. Cesedin morgdaki

Dipteki bir başka baraka Mağribilere ayrılmıştı; kendi aralarında, entrikacı tavırlarla alçak sesle Arapça konuşuyorlardı.

Odanın dekoru birden somut bir görünüm kazanmıştı. Le Gali alışıldık PVC klasörleri, çelik masa ve dolapları, akrilik yer döşemesini kaldırarak ofisini yeniden düzenlemişti. Onların

Marsilya polisinin soruşturması. Bordeaux polisine kıyasla ellerinde daha fazla kanıt vardı. Delta kanat. Balmumu. Tüyler. Katil bunları bir yerlerden temin etmişti ve bunlar sıradan

Pencerenin önünden ayrıldı ve odasına bir göz gezdirdi. Bir yatak, bir dolap ve dolaptan biraz büyük bir banyo. Rulo stor perde açıktı. Dışarıdan otelin neon ışıklarının aydınlattığı lavabo