Het zouden de vrolijke Spelen worden. Maar op een inktzwarte dag veranderde alles. Het verbijsterende verhaal van een Duitse zomer die een keerpunt in de geschiedenis werd.

Het zouden de vrolijke Spelen worden. Zonder militairen, zonder politie, zonder uniformen. Maar op een inktzwarte dag veranderde alles.

München, de Zomerspelen van 1972. In de vroege ochtend van 5 september drong een groep Palestijnse terroristen twee appartementen van Israëlische sporters binnen. Slechts een paar uur later waren elf Israëliers, vijf Palestijnse gijzelnemers en een Duitse politieman dood. Waar in München de herinneringen aan de besmette Spelen van 1936 in Berlijn had moeten worden gewist, werd het de zwartste bladzijde in de olympische geschiedenis. In Een Duitse zomer reconstrueert Rolf Bos de gebeurtenissen en omstandigheden rond de Spelen van 1972 aan de hand van hoofdrolspelers als de dictatoriale IOC-president Avery Brundage, terroristenleider Ali Hassan Salameh, ruiter Josef Neckermann, atleet Jos Hermens en de Israëlische Holocaustoverlever en snelwandelaar Shaul Ladany. Een verbijsterend verhaal over de onlosmakelijke verbinding tussen sport en politiek. Een geschiedenisboek dat leest als een thriller.

Het zouden de vrolijke Spelen worden. Zonder militairen, zonder politie, zonder uniformen. Maar op een inktzwarte dag veranderde alles.

'Bos beschrijft niet alleen uitvoerig dit drama, maar schildert tevens een weids panorama van deze Olympische Spelen. (…) Fascinerend zijn de portretten die hij schetst van IOC-baas Avery Brundage en de Israëlische snelwandelaar Shaul Ladany. Ook volgen we de Nederlandse atleet Jos Hermens, die na het drama weigert de 5000 meter te lopen, en de Duitse dressuurruiter Josef Neckermann. (…) Wat Bos ook zeer overtuigend schetst, is de egocentrische bubbel waarin sporters en sportofficials zich dikwijls bevinden. Berucht zijn natuurlijk de woorden van Brundage op de dag na het drama (‘The Games must go on’).' — Trouw

Rolf Bos

Kitaplar