Çocukluğumuzda yeterince sevilip beğenilmemişsek yetişkinliğimizde kendine güvenemeyen biri olup çıkabiliriz. Çocuklukta son derece önemli olan sevilme arzumuza kavuşamamışsak şimdi bize sunulan sevgiye inanıp güvenmekte güçlük çekeriz.

Kişi kendini olduğu gibi gösterebileceğini, kusurlarından ötürü dışlanmayacağını bilirse evlilikte daha sağlam bir "beraberlik" temeli atılır: "Benim yerim senin yanında, seninki de benim yanımda. Bizim yerimiz birbirimizin yanı." işte bizi evlenmeye iten nedenlerden biri de bu beraberlik ihtiyacıdır. Yuva kurmak, çoluk çocuğa karışmak, yerini yurdunu bilmek amacıyla evlendiğinizi, yuvanızda arkadaşlık ve huzur umduğunuzu söylüyorsanız siz de bu beraberlikten söz ediyorsunuz demektir.

HERKESİN İSTEDİĞİ ŞEYLER

Hepimiz evliliğin bize şunları sağlamasını isteriz: Sevgi. Benimsenmek. Yalana dolana sapmadan, ne isek o olabilmek. Başarılı olmak ve değer verildiğimizi hissetmek. Birbirine ait olmaktan doğan yakınlık, can yoldaşlığı. Beğenilmek, istenmek, anlaşılmak.