Gönül derdi en ağırı belki de. İmtihanların en ağırı. Okudukça öğrendiğim, Efendimizin şu duası mıh gibi aklımda:
‘Gönlümün imtihan edilmesinden, Allah’a sığınırım…’

O geldi. Herkes gibi yaşarken hiç kimseye benzemeyen o geliverdi. Bende var olanı değil bende eksik olanı gösterdi. Bunca zamandır yaşadığım ama farkında olmadığım eksiklik duygusunun tanımını yaptı. Bilmediğim şeylere çektiğim hasretlikleri anlattı. Öğretti. Eksikliğimi öğretip tamamlayacak şeyleri gösterdi. Daha önce hiç duymadığım bir lisanla tebessüm etti ve anlamaya başladım olan biteni.

Artık varlığıyla değil, yokluğuyla beni güzelleştiriyordu.