Dipteyim Sondayım Depresyondayım
En dipte olduğunu sanıyorsan merak etme daha kötüsü de var. Daha kötüsünü yaşayanlar da var. Gerçi doğal olarak, bu seni teselli etmeyecek. Öncelikle durumunu bilmek lazım. Depresyondasın ve durumun hangisi?

“Yaşıyorum ama sadece rutin bir yaşantı ve sıkılıyorum. Artık her şey aynı geliyor. İnsanlar aynı, sohbetler aynı, sahte gülümsemeler aynı, her şey aynı işte. Bana ilginç gelen şeyler, öte yandan toplumun çok da doğru bulmadığı şeyler...” diyorsan korkma, durumun kötü değil. Bu aslında günümüzde fastfood tarzı yaşamanın sonucu. Üzülme, neyse ki çözümü var... Toplumun yarısından fazlası senin ile aynı durumda. Yürüyen bir zombi toplumuz artık.

Bu durumdaki çoğu insan için hafta, sadece üç günden oluşuyor. Hafta içi, cumartesi ve pazar. Bir yıl ise yaklaşık on altı gün. Tatil yaptığın on beş gün ve tatil yapabilmek için çalıştığın üç yüz elli günden ibaret. Gerçi ülkece bol bol tatil günü üretiyoruz, sanki çok yorulmuşuz gibi ama senin halin depresyon değil. Ruhunda tortu birikmiş. Çünkü ruhun hareket etmemiş. Ruhunun damarları tıkanık. Çare mi? Çok zor değil. Dört yeni insan ve dört yeni ortam... Hem de koca bir yılda sadece dört yeni insan bulman yeterli. Bu kadar. Tabii kalıcı insanlardan bahsediyoruz. Yani dört yeni dost edineceksin. Koca bir yılda, dört yeni insanı kalıcı olarak hayatına sokmak kulağa kolay gelse de, tanıştığın her on insandan sadece bir tanesi arkadaş ve bu on arkadaştan sadece bir tanesi dost olabiliyor. İşte burası işin zor tarafı. Hafif ve sözde depresyonundan kurtulmak istiyorsan, bir yılda dört yüz insan tanımalısın. Yani aslında günde bir yeni insan diyeyim.

İnsanda küsurat biraz kanlı olur. İş açmayalım başına. Peki, günde bir insan tanımak için ne yapmalısın? Doğal yaşam ortamının dışına çıkacaksın. Hemen bir sonraki bölüm konfor alanı konusu. İşte onu oku ve lütfen konfor alanının dışına çık. Yeni insanları ancak yeni ortamlarda bulabiliriz.

Ama durum yukarıdaki kadar basit olmayabilir de. Yemek, içmek, insan görmek, yaşamak... Hiçbiri senin için önemli değil ise, işte buna depresyon diyebiliriz. Ömründe böyle dönemler olacaktır. Bu dönemler on beş günü aşıyorsa, psikolog desteği almalısın. Daha uzun süren ağır sıkıntı ve yaşamdan soğuma durumu çok tehlikelidir. Bunu ani üzüntü ve yıkılma ile karıştırmamaksın.

İnsanda küsurat biraz kanlı olur.

“Artık kalkmam, bıktım düşmekten” diyorsun ya... Ya bu son düşmen ise?