Herkes gibi bana, “Sen yürüyemezsin,” demeksizin, birlikte götürmeye söz vermesi beni ona sonsuza dek bağlamıştı. Durmadan gizemli yolculuğunu düşünüyordum.

İnsan bağışlanmayacak kadar ağır bir suç işledi mi, bir yandan dayanılmaz acılar çekerken, bir yandan da, “Dünyanın bir yerinde beni bağışlayacak insanlar nasıl olsa vardır,” diye hayal kurar. Ne yaparsanız yapın, bunları iyilik olsun diye yaptığınıza önceden inanmış yaşlı insanlar, nineler, dedeler hayal edilir

. Korkunç yalnızım.