Jane Austen

Herşey, babası ve annesiyle yaptığı seyrek Norland ziyaretleri sırasında iki üç yaşındaki çocuklarda olağandışı olan cezbedici özellikleriyle, yarım yamalak konuşması, bildiğini okuma arzusu, kurnaz hileleri ve gürültüsü patırtısıyla, amcasının sevgisini hem de yıllardır yeğeninden ve kızlarından gördüğü tüm yakınlığın değerini hafifletecek ölçüde kazanmış bu çocuğun mülkiyetine verilmişti.

hangi ressam o anlamlı gözlerin hakkını verebilir

Ben şuna inanıyorum ki, herkesin benliğinde kötü bir yön –yaradılıştan kusurlu olan bir yön– vardır. İnsan ne denli çabalarsa çabalasın bunu aşamaz.

beylik, en sıkıcı, en bayat konu bile konuşanın ustalığı yardımıyla ilgi çekici olabilir.

benim gerçekten sevdiğim insanlar azdır, beğendiklerim ise büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların içyüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum.

“Ayrılık gibi acı şey yok,” diyordu. “İnsanın içine bir garipliktir çöküyor.”

Sen bana, gerçekten sevilmeye değer bir kadının sevgisini kazanabilmek için daha başka erdemlere sahip olmam gerektiğini öğrettin.”