Gabriel García Márquez

-Şu erkekler de ne tuhaf, dedi. Diyecek başka söz bulamamıştı çünkü. Papazlara karşı dövüşüp canlarını veriyorlar, sonra da armağan diye dua kitabı getiriyorlar

Oğlanlar erkek adam olacak şekilde büyütülmüşlerdi. Kızlarsa evlenmek üzere yetiştirilmişlerdi.

gençler insanın yüreğinin nedenlerini anlamıyorsunuz.

Bizlerden daha sağlıklıydı, ama insan onun göğsünü dinleyince yüreğinin içinde fokurdayan gözyaşlarını duyabiliyordu.

Onu bilinçli olarak öldürdük,” demişti Pedro Vicario, “ama biz masumuz.”

“Belki Tanrı katında öylesinizdir,” demişti Peder Amador.

“Tanrı katında da, insanların gözünde de,” demişti Pablo Vicario da.

Santiago Nasar’ı öldüreceğiz,” demişti.

İyi insanlar olarak öyle nam salmışlardı ki, kimse aldırış etmemişti onlara.

iki çocuğa benziyorlardı,” demişti bana. Ve bu düşünce

onu korkutmuştu, çünkü ancak çocukların her şeyi yapabileceklerini düşünürdü hep.

kuşkulara dayanarak kimseyi tutuklayamazsınız,”

ufak bir şaşkınlığa kapılmadan, insan saçının ölümden sonra da ayda bir santim uzadığını anlattı bana;