İnsanlar bakır kızılı saçları yüzünden Freya’nın öfkesinin de ateşli olduğunu düşünürlerdi ama bu doğru değildi. En azından o kadar da doğru değildi.
“Stratejik mi?”
“Onu daha da fazla kızdırmak istemedim.”

saçlarıyla en iyi arkadaşı Evangeline kafasını içeri uzattı. “Hâlâ hayattasın değil mi?”
Freya bilgisayarının kapağını kapattı. “Şu an için evet. Babanı duydun mu?”
“Sadece ben değil, ofisteki herkes duydu.” Eve içeriye girip kapıyı kapattı ve masasının kenarına oturdu. “Bir kez olsun

Sadece hayatındaki ufak bir pürüzdü.