Daniel Goleman

Ancak bu, iletişimi fazlasıyla anonim bir şekle sokup,

Bu sinir sistemi, ayar ve zamanlamanın hayati önem taşıdığı her etkileşimde devreye girer.

Âşıklar göz göze gelip ilk kez öpüştüklerinde, ya da tutulan gözyaşları her şeye karşın sezildiğinde, bu devreler çalışmaktadır. Bir dostumuzla yaptığımız doyurucu bir sohbetin hararetinden de onlar sorumludur.

avukatın belli bir kişiyi jüri üyeleri arasında görmek istediğinden emin olmasını, bir görüşmecinin karşısındakilerin nihai teklifi yaptıklarını altıncı hissiyle sezmesini, bir hastanın doktoruna güvenebileceğini hissetmesini bu devreler sağlar

Sinirbilim, beynimizin tasarımının onu dost canlısı hale getirdiğini, başka biriyle ilişkiye girdiğimizde karşı konulmaz bir şekilde beyinden beyne bir bağlantı kurulduğunu keşfetmiş bulunuyor.

Bu sinirsel köprü, etkileşim halinde olduğumuz herkesin beynini –ve dolayısıyla bedenini– etkilememizi sağlıyor, tıpkı onların da bizimkini etkilediği gibi.

Bu bağlantı, iki yanı keskin bir kılıç gibi: Besleyici ilişkiler sağlığımıza yararlı bir etki yaparken, toksik olanlar bedenimize yavaşça tesir eden bir zehir gibi işliyor.

Ne kadar çok TV seyrederlerse, okul çağına geldiklerinde o kadar haylaz oluyorlar

Ancak duygusal anılar şimdiki zamanı yanlış yönlendirebilir.

şeyin tehlikeli olabileceğini anlamamız için, tam olarak ne olduğunu bilmemiz gerekmez.”10