Alaaddin Başar

Kadrini seng-i musallada bilip ey Bâki
Durup el bağlayalar karşına yâran sâf sâf.”

Kaleminin böyle serbest bırakılmasını, bu dünya imtihanının bir gereği olarak değerlendirmeliyiz.

ÜÇ CÜMLE:
“Bugün hava çok soğuk..”
“İçimde bir sıkıntı var.”
“Başım çok ağrıyor.”
Birincisi insanın haricî âlem karşısındaki aczini sergilerken, ikincisi kendi öz ruhuna, üçüncüsü de bedenine hâkim olamadığını ilân eder.
Bu kadar âciz ve bu denli zavallı olan insanın, büyüklük taslaması ne kadar soğuk kaçıyor.
Öyle değil mi