Əlif Şəfəq

Birinci qayda: “Yaradanı hansı sözlərlə müəyyən eləməyimiz, özümüzü necə gördüyümüzə güzgü tutur. Əgər Tanrı deyiləndə əvvəlcə ağlına qorxacağın, utanacağın bir varlıq gəlirsə, deməli, sən də əsasən qorxu və utanc içindəsən. Yox əgər, Tanrı deyiləndə əvvəla eşq, mərhəmət və şəfqət başa düşürsənsə, səndə bu xasiyyətlərdən bol-bol mövcud olması deməkdi”.

Bilməyən adama, palıd qozası təvazökar, küsəyən görünür. Halbuki, irəlidə çevriləcəyi o məğrur, nəhəng meşə ağacının daşıyıcısı, xəbərçisidi. Təbii ki, görən gözə.