Oğuz Atay

İnsanların düşmanlara da ihtiyacı vardır. (Dostlarının değerini bilmek için

Hastalığım düşündürüyor beni: bu ateş beni korkutuyor. Kötü ve çaresiz bir hastalık mı acaba? Yatağın içinde, hiçbir şey yapmaya cesaret edemeden korkuyorum. Kafka’nın korkusu gibi değil; insanın evrendeki hiçliğiyle ilgili bir korku değil. Anlamsız bir korku. Zavallı bir böceğin vücudunda duyduğu ve anlamını bilmediği bir korku. Bitkisel bir korku

Sonra da beni bırakıp gidecek albayım. Kendi yerine bir şey bırakmadan gidecek