Ар соты

еді. Сол дағдысынан көз жазып

Сол дағдысынан көз жазып адасып қалды. Адасқаны сол: әлгі көкейіндегі көмулі қазынасын күнделікті қиқым тіршіліктің... күншілдіктің... күңкіл өсектің шаң-тозаңы көміп, күн сәулесін түсірмей көмескіленіп, жоғалтуға айналды.

Адамды байқатпай елеусіз ғана жан әлеміне еніп алып уақыт өте күйретіп жіберетін себептер болады. Соның бірі – қырсық шалған адамдардың қасында ұзағырақ жүруің, я болмаса қырсық шалған кісімен достасуың. Бұл сөзді есімі дүрілдеп шыққан жазушыдан оқыған