"İnsanın âlemi sonsuz âlemler içinde sadece biridir. Bu âlem diğer âlemlerden ne üstün ne de aşağıdır. Bizim onunla bu denli ilgilenmemiz, insan olarak onun içinde bulunmamızdan ileri gelmektedir. Yukarı ve aşağı alemlerden söz edince, yaşadığımız dünya bir kıyas ölçüsü olur. Diğer özünü ne kişisel bakış açımızdan kavrayabiliriz ne de dilimizle tarif edebiliriz. Simgeler dilden daha kapsamlıdır; bütün nakledilen öğretiler onlardan yararlanır. Simge de biçimsel kalır ve hiçbir forma boyun eğmeyeni dolaysız ifade edemez. O, metafiziksel bakışla her türlü formun üstünde olan özdür."
Gelenekselci ekolün kurucusu kabul edilen büyük Müslüman düşünür ve bilge René Guénon'un (Abdülvahid Yahya) «Varlığın Mertebeleri» isimli bu küçük fakat son derece önemli eseri, esas itibariyle, Şeyhü'l-Ekber İbn Arabî'nin «meratib-i vücud» hikmetlerinden beslenmiştir. Guénon, diğer eserlerinde olduğu gibi, saf metafiziği konu edinen bu çok önemli telifinde de oldukça sistematik bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Varlığın ontolojik düzeylerinin “daire” olgusuyla açıklandığı, “zuhur” ve “tecelli” kavramlarının derinliklerine sızıldığı bu eser, hacim olarak küçük olmakla birlikte, mana bakımından çok zengin ve kapsamlıdır
