16-17 yaşlarındayken okuduğumda çok etkilendiğim kitabı 26 yaşında sesli kitap olarak dinledim. O zamandan bu zamana karakterler ve olaylar hakkındaki düşüncelerim pek değişmemiş. Başkalarının yazdığı senaryoları oynamayı kendine yakıştıramayan Piraye'den bir süre için de olsa başkalarının isteklerine göre hayatına yön veren Piraye'ye... Sahi aşk mı insana kendinden bu kadar ödün verdiren yoksa yazarın tutarsızlığı mı? Hayatı paylaşacağın kişinin kendi kararlarını almaktan aciz biri olmasını göz ardı edip bile bile lades demek... Umarım aşk böyle bir şey değildir. Umarım aşk çok daha güzel ve umut doludur.