«Dün'e ait hiçbir şey yoktu «Bu gün»… oysa burnunun ucunda bir havucu kovalayan canlı gibi dünyayı ve izafı zamanın içindeki insanları düşündü… asıl varılması gereken yere giden bu yolcu genişi ne kadarda «Gerçek mekan» gibi algılanmıştı… ne kadar da mukim ve sabit görünüyordu onlara… iç geçirdi hayıflandı.. ve; «Yapacak o kadar çok şey var ki» diye düşündü… tekrar zihninde "Şeytanı gör!" lafı yankılandı. Sanki elini uzatsa tutacaktı şeytanı…. Sonra içinden «Yakındır..» dedi..
