Asi Ruhlar

Ölüme giden bu yolda kalan son gücüyle yürümeye devam etmeye çalıştı genç, gücünün ve isteğinin sonuna gelince yenildi; damarlarındaki kan donmuştu, karın üstüne yığıldı. Bedeninde kalan hayat kırıntısını kullanıp, korkunç bir sesle bağırdı. Karanlık tarafından yenilen umutsuz ve yorgun birinin, fırtınanın çukura attığı bir insanın sesiyle. Şekilsiz bir hiçliğin içindeki yaşamın aşkının sesiyle haykırdı.

Ne de olsa Cibran bir finansör olarak Mary’nin rolünün aralarındaki manevi bağı gölgelemesinden endişeleniyordu.

Genç bir kadına büyük bir aşkla tutulup, ömrünün geri kalanını birlikte geçirebilmek arzusuyla onu kendisine hayat arkadaşı olarak seçen, yüreğinin saflığını ve alnının terini ayakları altına seren, tüm zenginliğini onun avuçlarına bırakan ve daha sonra kalbini kazanabilmek adına her şeyini gözünü kırpmadan verdiği kadının yüreğinin başka biri için attığına şahit olan, o başkasının onun yüreğinin derinliklerindeki gizeme dokunarak mutlu olduğunu gören adam çok bahtsız bir adamdır.

Sevginin nuru daha kalbine vurmamış olan, Allah’ın göksel iksirini erkeğin gözünden kadının yüreğine akıtıp ruhunu doyuramayan, gençliğinin toyluğundan daha yeni gözlerini açtığında kendisini pahalı mücevherler, takılar ve giysilerle donatan bir adamın yanında bulan kadın çok bahtsız bir kadındır.

Ancak hayatta kaderine yazılmış olan sevgili, yüreğinin tohumlarıyla beslenip bakışlarını içen, göğsünün kafesinde oturup ruhunda barınan bir kuşsa ve eğer sen kuşunun tüylerini yavaşça okşayıp ona bakmaktayken birden ellerinin arasından kaçıp, yalnızca başka bir kafese ait olabilmek amacıyla, göğe yükselirse, işte o zaman ne yaparsın, sevgili dostum

yüreğinin tohumlarıyla beslenip bakışlarını içen, göğsünün kafesinde oturup ruhunda barınan bir kuşsa ve eğer sen kuşunun tüylerini yavaşça okşayıp ona bakmaktayken birden ellerinin arasından kaçıp, yalnızca başka bir kafese ait olabilmek amacıyla, göğe yükselirse, işte o zaman ne yaparsın, sevgili dostum

Peki ya kanun nedir? Yasayı göklerden gün ışığıyla kim indirdi? Kim Allah’ın yüreğindekini görüp insanlık için ne istediğini bildi? Ve melekler hangi çağda “Güçsüzden varoluşun ışığını esirgeyin, düşeni kılıcın keskin kenarıyla yok edin, günahkârı demir ayaklarla ezin.” diyerek insanların arasında dolaştı?

Şu adamın mutsuz ve perişan olması istenmemişti, çünkü onun içinde mutluluk isteği yaratılmıştı, çünkü bir insanın mutluluğuyla yücelir Allah

Şarkı söyleyeceğim, öykümü anlatacağım, ama insanlar kulaklarını kapatıp duymayacaklar, çünkü kendi ruhlarının isyan etmesinden ve toplumlarının sallanıp başlarına yıkılmasından korkuyorlar.

Kimi zaman kaderin korkunç bir canavara bürünür, elleriyle boğazını sıkar ve büyük bir sıkıntıya düşürür, yere serer seni. Ancak kısa bir zaman sonra geri gelir, senden af diler ve seni ipek dokunuşlu parmaklarıyla yerden kaldırıp ümidin ezgilerini fısıldar kulağına

Allah’ın göksel iksirini erkeğin gözünden kadının yüreğine akıtıp ruhunu doyuramayan