lev nikolayevic tolstoy – İtiraflarım

Nasıl ya‍­şa‍­rım?" so‍­ru‍­suy‍­la ken‍­di‍­me iş‍­ken‍­ce çek‍­tir‍­di‍­ğim (ha‍­ya‍­ta bağlı her insan gibi) ve cevap ola‍­rak "Iler‍­le‍­me‍­ye uygun ola‍­rak yaşa."

Hiç‍­bir şey bir er‍­ke‍­ğin ki‍­şi‍­li‍­ği‍­ni iyi aile ter‍­bi‍­ye‍­si almış

bir ka‍­dın‍­la ku‍­ra‍­ca‍­ğı ya‍­kın‍­lık kadar ge‍­liş‍­ti‍­re‍­mez.

Sonradan ıncil'de rastladığım şu gerçeği idrak ettim: « ••• insanlar ışıktansa karanlığı daha çok severler, çünkü yapıp ettikleri şeyler fena şeylerdir. O ki kötülük yapar, ışıktan nefret eder ve yapıp ettikleri için azar işiteceği korkusuyla ışığa gelmez."

Bu yüz‍­den iyiy‍­le kö‍­tü‍­nün ne ol‍­du‍­ğu‍­na in‍­san‍­la‍­rın söy‍­le‍­dik‍­le‍­ri ve yap‍­tık‍­la‍­rı‍­na ba‍­kı‍­la‍­rak karar ve‍­ri‍­le‍­mez. ller‍­le‍­me‍­nin ken‍­di‍­si de hakem ola‍­maz. Hakem benim yü‍­re‍­ğim‍­dir. Hakem ken‍­dim‍­dir.

ekmeğinizi mutlulukla yeyin ve şarabınızı neşeli

bir yürekle için Sevgili karınızla fani hayatınızın bütün günlerini mutlu yaşayın çünkü bu, hayattan ve yeryüzündeki yapıp ettik-lerinizden payınıza düşendir. Eliniz yapmak için hangi işi bulursa, onu var gücünüzle yapın, çünkü gidecek olduğunuz mezarda ne bir iş, ne bir araç, ne bilgi, ne de bilgelik vardır."

Tendeki hayat büyük bir kötülük ve yalandan ibarettir. Bu yüzden bu hayatın ortadan kaldırılması bir nimettir ve bizim arzu etmemiz gereken bir şeydir." der Sokrat.

"Hayat olmaması gereken şeydir - bir kötülük; ve de hiçliğe giden geçit, hayatta iyi olan tek şeydir." der Schopenhauer.

"Yeryüzünde ne varsa -budalalık ve bilgelik, zenginlik ve fakirlik, mutluluk ve keder- anlamsızdır ve boştur. ınsan yok olur ve kendisinden geriye bir şey kalmaz. Ve bunun bir mantığı yoktur."

der Süleyman.

"ınsanın, acı çekmenin, güçten düşmenin, yaşlılığın ve ölümün kaçınılmazlığının bilincinde olarak yaşaması mümkün değildir. Kendimizi hayattan kurtarmalıyız, olası her türlü hayattan." derBuda.

Büyük bilgelikte büyük keder olur ve bilgisini artıran kederini de artırır.

Hayattan uzaklaştığımız ölçüde hakikate yaklaşırız.' diyordu Sokrat ölüme hazırlanırken. "Biz, hakikate aşık olarılar, hayatta ne için çabalarız? Kendimizi bedenden ve onun yol açtığı bütün kötülüklerden kurtarmak için! O halde ölüm bize geldiğinde nasıl mutlu olmayalım?"

"Bilge kişi bütün hayatı boyunca ölümü arar durur. Bu yüzden de ölüm ona korkunç gelmez."

Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum

(Hiçbir şey bir erkeğin kişiliğini iyi aile terbiyesi almış bir kadınla kuracağı yakınlık kadar geliştiremez.)