Direnme. Direnme ki, ölüm kendisini bir yerde sabahlatsın. Issız güneşin içinden geçen karanlık öyküler, seni de beni de derinden sarsan bir yol olur. Bir mucize bekler, ilahın güneşi. Orada sen ve ben, kanatsız martılar eşliğinde denize açılırız. Sonrasında ellerimizden gül taneleri dökülür. Ve dikenler bizim için sevmenin kanını akıtır. Ne de olsa savaşmaktır, cesareti kendisinde var eden. Çünkü savaştıkça kendini anlıyor ve gerçekleştiriyorsun.
Kudret Alkan
