Жапандағы жалғыз үй

Елу жылда ел жаңа. Елін тапқан ер жаңа. Бабын тапқан жер жаңа. Жалғыз үйдей жым-жылас, жұрнақсыз қалған мен дара, ұрпақ та жоқ, дос та жоқ, адасқан қаздай мен ғана»

«бір биеден ала да туады, құла да туады»

тойымсыз – көз емес, нәпсі болар. Иә, нәпсі. Нәпсіде қанағат жоқ. Қанағатсыз нәпсі – іштегі жегі күрт

Шіркін, дүниеде достан артық, қоң етіңді кесіп берер жолдастан артық не бар?!

Айтқандай, Райхан апа, Дика бар ма? – Жантас таныс адамдарын естігенше асығып отыр.

– Бар болғанда қандай. Мақтаулы құрылысшы. Борщей бұрын тамаша семьянин: төрт баласы бар. Кунзила дейтін әйелі аспазшы.

Федор Моргун басқа жерге ауысқан, естіген шығарсың. Целиноградта үлкен қызмет атқарады. Сен білетін жігіттерден Халел қазір бас инженер.

Украина жерінде ең алдыңғы қатарлы совхозда директор боп келген Вагин Алагөзов

екінші секретарь Алагөзов

еді, бірінші секретарь Досанов күн тәртібінің екінші мәселесі – ең озат со

Халел, жылқыларың көп пе? – деп, Тамара басқа не жайында әңгімелесерін білмей тағы да жылқы жайын сұрады.

– Көп.

– Нешеу?

– Он шақты болар, құлындарын қоспағанда...