Muhteşem Gatsby

Bizler akıntıya karşı kürek çekip sularla boğuşurken aslında durmaksızın geriye, yani geçmişe doğru gitmiyor muyuz zaten.

bazı temel incelikler dünyaya adaletsiz dağıtılmıştır

Birini eleştirmeye kalkıştığında” demişti, “herkesin senin ayrıcalıklarına sahip olmadığını hatırla.”

“Birini eleştirmeye kalkıştığında” demişti, “herkesin senin ayrıcalıklarına sahip olmadığını hatırla.”

aynı anda hem bildik hem de tanınmaz, sanki yalnızca kelimelerde anlatıldığını duyduğum tarifsiz bir ifade gelip geçti.

Bu sıcakta fazladan yapılan her jest yaşam enerjisine bir hakaret gibiydi.

Ürkütücü duygusallığına rağmen, o bunları anlatırken bir şeyleri anımsamıştım; kim bilir ne vakit duymuş olduğum, çıkaramadığım bir melodi ile kayıp birkaç sözcük… Bir an ağzımın içinde bir sözcük biçimlenecek oldu. Sanki dilimin ucunda, ona dokunan bir tutam havadan fazlası varmışçasına, bir dilsiz misali beyhude kıpırdandı dudaklarım. Hayal meyal anımsadığım o sözcükler, söylenemeden kalakaldı.

yıldızlar sanki telaş içinde, durmaksızın kıpırd

her değişen notayı, ruhunun sıcacık büyüsünü de ekleyerek, usulce bırakıveriyordu.
“İnsanların çoğu davetsiz geliyor,

her sözcüğüne o zamana kadar taşımadığı, bir daha da taşımayacağı, yeni anlamlar kazandırarak, bir şarkı mırıldanmaya başlamıştı. M

bir türlü serbest kalmayan bir gerilim hakimdi. Be

sında az da olsa bazı kuşkular uyanmış gibiydi. Ne de olsa aradan beş uzun yıl geçmişti! O gün bile Daisy’de hayalinde yaşattığı kişiye uymayan bir şeyler görmüş olmalıydı. Bu durum, kızın bir şeyleri hatalı yaptığı anlamına gelmiyordu elbette. Asıl neden, Gatsby’nin yıllar içinde onu kafasında fazla

Çünkü tutkusunun yaratıcılığıyla kendini hayal dünyasına bırakmış, durmadan yeni imgeler katmış, önüne çıkan her parlak tüyle onu biraz daha süslemişti. Yalnız bir insanın hayalinde biriktirdiklerini hiçbir taze tutku, hiçbir yeni ateş yok edemez.

Ne de olsa aradan beş uzun yıl geçmişti! O gün bile Daisy’de hayalinde yaşattığı kişiye uymayan bir şeyler görmüş olmalıydı. Bu durum, kızın bir şeyleri hatalı yaptığı anlamına gelmiyordu elbette. Asıl neden, Gatsby’nin yıllar içinde onu kafasında fazla büyütmesiydi. Hayal gücü, Daisy de dahil her şeyin ötesine geçmişti.

Zenginler para, Fakirler çocuk yapar

Ama o yeni sessizlik evi de içine almış gibiydi.

Yalnızca kaçanlar ve kovalayanlar, meşguller ve bitkinler vardır.”

bu onun canını sıkmıyormuşçasına, sözcükleri ağzında boğarak yutarcasına gevelemişti. Şüphem yüzünden, anlattıkları da anlamını yitiriyor, hayatında sahiden de, biraz olsun tekinsiz bir şeyler olup olmadığı konusunda meraklanıyordum.

“Umarım böyle bir şey olmaz. Dikkatsiz kişilerden nefret ederim. Onun için senden hoşlanıyorum ya.”
Güneşten yorulan, gri gözlerini yoldan hiç ayırmadan ilişkimizin yönünü saptırmayı iyi başarmıştı. Bir an ona aşık olduğumu düşündüm. Ama çok düşünüp geç karar veren biriydim. Ayrıca arzularımı frenleyen bir sürü kuralım da vardı. Bu yüzden ilk yapmam gerekenin buraya, yani New York’a gelmeden kendimi kaptırdığım o eski akıntıdan kurtarmaktı. Haftada bir ona mektup yazıp altını ‘Sevgiler, Nick’ diye imzalıyordum. Tenis oynarken üst dudağında minik ter damlacıkları birikmesi de hala gözümün önünden gitmiyordu. Onunla aramızda adı konmamış bir anlaşma vardı. Kendimi özgür hissetmem için o anlaşmayı ustalıkla bozmam gerekiyordu.
Her insan kendinde en az bir büyük erdem olduğuna inanır. Benimki, tanıdıklarım arasında en dürüst kişi olmamdır.

Gözyaşları yanaklarında çizgiler oluşturuyor, hemen akıp gitmeden önce boncuklarla dolu kirpiklerinde mürekkep rengini alıyor, sonra ince siyah derecikler şeklinde yollarına devam ediyorlardı. B